Suchergebnisse

Concert of Europe was a peace order built in an order based on a status quo, whose bases were structured during the Congress of Vienna at the end of the Napoleonic Wars. The Holy Alliance and the Quadruple Alliance (later Quintet) not only enabled Europe's Great Powers to cooperate in building and maintaining order, but also succeeded in creating common values that would keep cooperation alive. While the liberal and nationalist ideas brought by the French Revolution and spread by Napoleon's campaigns were alive both in European societies and on the political map drawn by Napoleon in 1815, the victorious major powers were aware that the peace was to be established both by the suppression of these ideas and by reformation of the map. For this reason, the absolutist values and structure before the French Revolution formed the reference points that would form the basis of the new peace. This article aims to analyze the peace on which the so-called European Harmony is based, within the framework of international relations literature. ; Avrupa Ahengi, dayanak noktaları Napolyon Savaşları'nın sonunda toplanan Viyana Kongresi sürecinde yapılanmış olan bir statükoya dayalı bir düzen içinde inşa olan bir barış düzeniydi. Kutsal İttifak ve Dörtlü İttifak (sonradan Beşli), içerikleri itibariyle, yalnızca Avrupa'nın Büyük Güçlerinin düzenin inşası ve korunması yönünde iş birliğine gitmelerini sağlamakla kalmadı, aynı zamanda da, iş birliğini canlı tutacak ortak değerler de yaratmayı başardı. Fransız Devrimi'nin getirdiği ve Napolyon'un seferlerinin Avrupa toplumlarına yaydığı liberal ve milliyetçi fikirler 1815'te hem Avrupa toplumlarında ve hem de Napolyon tarafından güçle çizilmiş olan siyasi haritada canlıyken, galip devletler Napolyon sonrasında kurulacak barışın hem bu fikirlerin bastırılması ve hem de haritanın yeniden organize edilmesi ile olacağının farkındaydılar. Bu nedenle de Fransız Devrimi'nin öncesindeki monarşi temelli muhafazakâr değerler ve yapı yeni barışın temelini oluşturacak olan referanslar noktalarını ...

Sanayi Devrimi ertesinde buhar gücünden faydanalanan teknolojiler deniz ve kara ulaşımında devletlerin menzillerini ve coğrafi vizyonlarını devrimsel bir biçimde değiştirdi. Geleceğe yönelik yapılan bu değişimler sadece tek bir alanda gerçekleşmedi. Askeri teknolojilerdeki hızlı gelişmenin eşliğinde devletler imkanları dahilinde güçlerini sınırlarının çok ötesine taşıma yeteneğine sahip olduklarında, coğrafyayı siyasal ve stratejik olarak yeniden yorumlamaya başladılar. Özellikle 19. Yüzyılın sonunda bu yorumlar emperyal jeopolitiğin yükselişini temsil etti.
1815'ten sonra Avrupa'nın büyük güçleri arasında başat statüsünü pekiştiren Rusya, 19. yüzyılın devamında üç emperyal coğrafyada aktive oldu. Bu coğrafyalar Avrupa, Balkanlar-Osmanlı İmparatorluğu ve Asya olarak belirginleştiler. Çarlığın bu üç coğrafyada izlediği stratejiler savunma ile yayılma arasında değişiklik gösterdi.
Rus Çarlığının üç emperyal coğrafyadaki aktivasyonu, karar alıcıları çevreleyen entelektüel alanda da jeopolitik düşüncelerin canlanmasını sağladı. Rus kültürel ve tarihsel birikimlerinden de beslenen bu düşünceler Rus Çarlığının emperyal politiğini oluşturdu.
Bu makalenin amacı Rus Çarlığının 19. Yüzyıldaki stratejisi çerçevesinde Çarlık Rusya'sının jeopolitik düşüncesini analiz ederek tanıtmaktır.